الگوسازی مسیری ساختاری رابطه قابلیت های پویا و پویایی محیطی

طی سال­های اخیر یافتن راهی برای مواجه با محیط ­های پر تغییر و حفظ بقای سازمان به چالش مهمی در میان محققان حوزه مدیریت بدل شده است. در این میان رویکرد قابلیت­های پویا از اهمیت ویژه ­ای برخوردار شده است. بررسی متون موجود در این حوزه نشان می­ دهد یکی از الزامات پژوهشی، بررسی اثرات پویایی محیطی بر قابلیت­ های پویا است. لذا در این مقاله رابطه قابلیت­های پویا و پویایی محیطی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. بدین منظور الگویی متشکل از سازه قابلیت های پویا (شامل قابلیت درک، قابلیت استفاده از فرصت­ها و قابلیت شکل دهی مجدد منابع) و پویایی محیطی (شامل پویایی فنی و پویایی بازار) طراحی شد. داده­ های پژوهش از طریق پرسشنامه و بر مبنای پاسخ­های مدیران عالی شرکت­های تولیدی فعال در بورس اوراق بهادار تهران جمع­ آوری شد. نتیجه بررسی­ های انجام شده با استفاده از روش کمترین مربعات جزیی و نرم ­افزار smartpls نشان داد رابطه بین پویایی محیطی و قابلیت­های پویا به عنوان سازه­ های سطح بالاتر معنادار است. همچنین پویایی فنی بر قابلیت درک، قابلیت استفاده از فرصت­ها و قابلیت شکل­ دهی مجدد منابع، همچنین پویایی بازار بر قابلیت درک و قابلیت استفاده از فرصت­ها تأثیر مثبت دارد.